# Савол
Ҳар гоҳе рӯзона хоб кунам, ба ман ҳодисае рух медиҳад, карахт мешавам ва тамоман ҳаракат карда наметавонам, нафасам мегирад ва ҳар гуна овозҳо ба гӯшам меояд.
Агар чашмонамро ҳам кушоям, ҳамин ҳолат аст ва сахт меларзам, лекин ҳушам барҷост. “Оятул-Курсӣ”-ро мехонам, баъд аз чанд лаҳза ба худ меоям.
Илтимос, гӯед, ки чӣ тавр аз ин ҳолат халос ёбам?
# Ҷавоб
Бародари азиз, шумо пайваста қабл аз хоб “Оятул-Курсӣ” ва сураҳои “Кофирун”, “Ихлос”, “Фалақ”, “Нос” ва зикри “Ло ҳавла ва ло қуввата илло биллоҳил-Алиййил-Азим”-ро бихонед, иншоаллоҳ наҷот меёбед. Худованд ба шумо шифои комилу оҷил насиб гардонад.
Шӯрои уламо (1937)
Сомона бо шарофати таблиғ фаъол аст
