# Савол
Диалектика чист? Дар борааш медонам. Мехостам зиёдтар ва одӣ бо мисол донам, то пурра маълумот пайдо намоям. Пешаки ташаккур.
Аз Маҷидов Фарухҷон
# Ҷавоб
Диалектика — ин илм дар бораи қонунҳои умумии инкишоф ва ҳаракати табиат, ҷамъият ва тафаккур мебошад. Ба таври оддӣ, диалектика мефаҳмонад, ки чи гуна ҳама чизҳо доимо тағйир меёбанд, мутақобилан таъсир мерасонанд ва ба ҳолати нав мегузаранд.
Принсипҳои асосии диалектика:
Ҳама чиз дар ҳаракат аст – Ҳар як чиз тағйир меёбад, рушд мекунад ё завол меёбад.
Мисол: Дарахт сабзида калон мешавад, мева медиҳад, пир мешавад ва ниҳоят хушк мешавад.Ҳамоҳангии зиддиятҳо – Дар ҳар чизе ду тарафи муқобил мавҷуд аст, ки бо ҳам мубориза бурда, инкишофро ба вуҷуд меоранд.
Мисол: Дар ҷомеа бой ва камбизоат ҳастанд, ки мубориза мебаранд ва ин боиси тағйироти иқтисодӣ мешавад.Гузариш аз тағйироти миқдорӣ ба тағйироти сифатӣ – Ҳангоми зиёд шудани як хусусият ё тағйироти хурд дар ниҳоят тағйироти куллӣ (инқилобӣ) рух медиҳад.
Мисол: Агар обро гарм кунем, он аввал 40°C, баъд 90°C мешавад, вале ҳангоми расидан ба 100°C буғ мешавад, яъне сифати он тағйир меёбад.
Хулоса
Диалектика ба мо мефаҳмонад, ки ҷаҳон статикӣ нест, ҳама чиз дар раванд ва дигаргунӣ қарор дорад. Он ба инсон кӯмак мекунад, ки тағйиротро дарк кунад ва онҳоро идора намояд.
Ҷавоб аз ҳуши маснӯӣ
Агар шумо маълумоти бештар доред, лутфан дар шарҳ нависед.
